«حسین عقیلی» هنرمند معرق کاریاست که با وجود کمشنوایی و بیماری اماس و معلولیت همراه همسر ناشنوایش زندگی شان را با انجام کارهای هنری جلو میبرند.
مجلهمهر: خانه بسیار کوچک «حسین» و «فریده» پر از گلدان است. مادر حسین گلدانها را که میبینیم میگوید:« بلاخره هرکس یک طوری روحیهاش را حفظ میکند.» میان سکوت این خانه کوچک پسربچهای جور این کم صدایی را میکشد و ورود و خروجش را با سروصدا اعلام میکند تا هر روز او سکوت خانه را بشکند. حسین و فریده زوج کمشنوا و ناشنوایی هستند که بعد از آشنایی در دانشگاه و ازدواج تصمیم گرفتند نان زندگی سادهشان را از انجام کارهای هنری چون معرق کاری و نمد دوزی در بیاورند و حالا این خانه کوچک کارگاه و محل زندگی آنهاست. زوجی که در عین کمشنوایی و ناشنوایی گوششان از وعده و وعیدهای دادهشده پر است و برخلاف خبرهایی که شاید نشنیدهاند با وجود معلولیت هردو هیچ خانهای از خودشان ندارند. در یک روز داغ در خردادماه مهمان خانه کوچک حسین و فریده شدیم.